Op je werk krijg je met drie andere collega’s de taak om een white paper te schrijven over de laatste ontwikkelingen op jullie vakgebied. Na een eerste brainstormsessie blijkt dat er nog veel desk research gedaan moet worden om tot een goed verhaal te kunnen komen. Jullie verdelen de taken en plannen een nieuwe sessie in voor over twee weken. Bij deze volgende meeting zit jij met een notitieblok vol aantekeningen en suggesties klaar. Nadat je jouw ideeën gedeeld hebt, blijkt al snel dat jouw collega’s de opdracht nog niet serieus genomen hebben en tot nu toe niets uitgevoerd hebben. Terwijl er opnieuw taken verdeeld worden, weet jij één ding zeker: je wacht eerst af of de rest daadwerkelijk in actie komt, voordat je weer aan de slag gaat. Je laat je niet opzadelen met al het werk.
Dit is een voorbeeld van het ‘sucker effect’. Dit effect treedt op wanneer andere teamleden niets doen en jij wilt voorkomen dat iedereen meelift met jouw inspanningen. Je doet dit door je eigen inzet te verminderen, zodat jouw inspanning overeenkomt met die van de rest. Hierdoor vermijd je dat je gezien wordt als de sucker, de sukkel die al het werk doet.
