Met een groep vrienden speel je het spelletje ‘raad het liedje’. Een soort Pictionary met geluid in plaats van beeld. Degene met de rol van “trommelaar” trommelt een bekend nummer, zonder mee te zingen! De rest van de groep moet binnen 30 seconden raden welk nummer het is. Wanneer de groep het raadt, krijgt de trommelaar een punt. Tegen de tijd dat iedereen een keer trommelaar geweest is, ligt iedereen volledig in een deuk, maar is er nog geen enkel punt vergeven. Tot grote frustratie van de trommelaars, die niet snappen dat de rest van de groep niet hoort welk lied zij spelen.
Dit is een grappig spel, dat heel mooi het effect van de ‘curse of knowledge’ illustreert. Wanneer je iets eenmaal weet, zoals bij dit spel de melodie van een liedje, is het heel moeilijk voor te stellen dat anderen dit niet weten. Je bent als het ware “vervloekt” door deze kennis. Als trommelaar kun je je niet voorstellen dat niemand jouw liedje raadt, omdat je zelf het liedje duidelijk in je hoofd hoort terwijl je aan het trommelen bent. De rest beschikt niet over deze kennis en hoort het nummer niet in gedachten, waardoor zij juist géén chocola kunnen maken van jouw geroffel.
